Beste lezers, ik walg hiervan. Wat een gewillig slachtoffer zijn wij toch als Europa. In welke taal moet het dan nog gezegd worden. Met welke beelden moet het nog getoond worden. Hoe kan je deze wereld en zeker het Westen overtuigen van het feit dat het gevaar niet alleen voor de Joden geldt, maar voor alles waar wij voor staan, vandaag en morgen. Dat de radicale islam en zijn terreurgroepen geen grenzen hebben. Dat onze miljoenen belastinggeld niet doeltreffend worden ingezet om armoede te bestrijden, maar eerder malicieus gebruikt worden om ons te vernietigen.
De bedoeling van de Moslimbroeders en alle gelieerde criminele organisaties zoals Hamas of Hezbollah is immers om een kalifaat op aarde te vestigen. Het gaat verder en breder dan de chaos die zij al jaren creëren in Syrië of in de Sahel bijvoorbeeld.
Seksslavin
Als je wilt weten hoe een kalifaat eruitziet, vraag het maar aan de Yezidi vrouwen die als oorlogsbuit – volgens de voorschriften van de Koran – meegenomen werden. Als ze nog leven. „Eerst bad de jihadist voor me, daarna verkrachtte hij me. Elke dag opnieuw.” Zo getuigde een Yezidi-vrouw die als seksslavin gevangen gehouden werd. De verkrachting is dan volgens die jihadisten goedgekeurd en zelfs helemaal halal omdat hij naar Allah gebeden heeft. En wat dan met de normen van vandaag? Het boek van Yezidi, overlever en Nobelprijswinnares Nadia Murad vertelt haar gruwelijke verhaal. Een verhaal waarvan zij hoopte de laatste te zijn. We zagen op 7 oktober met de Joodse vrouwen die thuis waren, op hun werk of naar een muziekfestival gingen dat zij niet de laatste was.
Wat een kalifaat is, gaat verder dan de seksuele mishandeling en de segregatie in de samenleving. Kijk ook maar naar Afghanistan en naar wat de Taliban daar doen met vrouwen en meisjes. Ook dat is de radicale islam: de toepassing in de verkeerde eeuw van islamitische voorschriften.
Na de verplichte gezichtsbedekkende kleding voor vrouwen en het uitsluiten van onderwijs en de arbeidsmarkt, is hun meest recente uitvinding een wet ter bevordering van Deugd en de Preventie van Zedeloosheid. Uiteraard met de duidelijke en exclusieve bedoeling om vrouwen en meisjes verder te onderdrukken en de genderapartheid verder op te voeren. Vrouwen mogen niets anders doen dan mannen plezieren en kinderen baren. Hun lot kunnen ze niet via de politiek veranderen, want ze mogen niet deelnemen. In Europa veranderen de radicale moslims onze toekomst intussen door onze politiek te infiltreren.
Leider van Hezbollah
Het is een afschuwelijke bende criminelen en drugsdealers. Niet anders dan die van Hezbollah. De gedode leider Nasrallah deed alsof zijn organisatie, die al dertig jaar gesponsord wordt door Iran en illegale winsten maakt, niet een van ’s werelds grootste drugskartel was. We weten wat de georganiseerde misdaad en in het bijzonder drugsgerelateerd geweld qua schade en gevaar veroorzaakt hier in onze havens en in ons dagelijks leven. De criminele winsten worden witgewassen en gebruikt tegen ons. Samen met het geld dat wij onvoorzichtig geven aan de verkeerde mensen en organisaties in binnen- en buitenland.
Het idee van een kalifaat gaat verder dan wat we zagen bij de aanslagen in Parijs of Brussel. Een aanslag op het gewone leven dat zij verafschuwen en van ons willen afpakken. Waren de mensen in de Bataclan in Parijs niet aanwezig om van muziek te genieten? Andere slachtoffers zaten gewoon op terras iets te drinken of waren op hun werk, zoals de mensen van het satirisch tijdschrift Charlie Hebdo. In Brussel waren de getroffen mensen onderweg naar hun werk of naar de Brusselse scholen om hun kinderen weg te brengen.
We moeten kleur bekennen na 7 oktober
Neen, 7 oktober is geen dag zoals de anderen. Niet alleen wegens de afschuwelijke aanslag in Israël op onschuldige mensen, het bloedbad, het trauma en het lot van de ontvoerde mensen – die grotendeels gedood werden of nog in gijzeling zijn - maar vooral omdat de wereld kleur moest en moet bekennen en dat niet ondubbelzinnig en standvastig deed. Kiezen tussen de realiteit en de fantasie. De fantasie lijkt te winnen. En daarom vrees ik dat een dag als 7 oktober nog altijd mogelijk is en dat we waakzaam moeten blijven.
Het is elke dag te zien aan zoveel dingen dat de radicale islam en het antisemitisme steeds meer aan Europa vreten. We moeten dus serieus meer werk maken van het beschermen van onze Europese waarden. En we mogen ons nooit neerleggen bij het feit dat sommige politici in de Tweede Kamer, maar ook in het Europees Parlement zich als een modern Paard van Troje gedragen door radicale islam te bagatelliseren, Europa schuldgevoelens aan te praten of aan Moslimbroeders-gelieerde organisaties binnen te halen. Het moet onze missie zijn als samenleving om te kiezen voor veiligheid en waardigheid. Daarvoor moeten we intern weerbaarder worden.
Deze column verscheen op 5 oktober op www.telegraaf.nl
