Illegale migratie vormt niet alleen een bedreiging voor onschuldige mensen, die worden uitgebuit door mensensmokkelaars, maar ook voor de veiligheid van Europese burgers zoals we nu zien in Duitsland - en elders.
Geconfronteerd met geweld
We zien het geweld, de gevolgen van het non-beleid, regelmatig in het nieuws en het leven gaat door. Maar voor de mensen die geconfronteerd worden met het geweld en de onveiligheid is het elke dag lastig. In plaats van het probleem aan te pakken, houdt men echter de pleister vast. Wie meer wil dan een pleister, dus concrete oplossingen tegen illegale migratie en criminaliteit, is een ’harteloze racist’.
Integratie is te vrijblijvend en grensbewaking bestaat amper meer. Wat men keer op keer doet is terugkeerbeleid zien als grensbewaking. De kwestie van pushbacks is onbespreekbaar. De directeur van Frontex, het EU-grensbewakingsagentschap zei in de pers dat hij absoluut tegen pushbacks is. Niets mis aan zijn redenering maar wat ik me afvraag is dan wat het alternatief is en dan hoor je niets anders dan ’terugkeerbeleid’.
EU-buitengrenzen beschermen
Terugkeerbeleid is geen grensbewaking. Het is niet logisch en het werkt niet. Integendeel. Alle rapporten tonen het en Zweden is bereid 30.000 euro per persoon te betalen. Mensen kunnen nog verder worden misbruikt. Terugkeerbeleid als enige strategie is feitelijk zeggen dat men niets gaat doen om de EU-buitengrenzen te beschermen en niets gaat doen tegen de schending van mensenrechten. Deze strategie is geen beleid maar bezigheidstherapie. Iets wat zich duidelijk beperkt tot een symboolstrijd en wat half werk oplevert. Er is geen sprake van ambitie of de poging om resultaat te boeken. Een pleister vasthouden is wat het is.
Als je spreekt van illegale migratie tegenhouden aan de grens, of afspraken maken met derde landen over het terugnemen van illegalen en het reguleren van migratie, kijkt men naar je alsof jij de misdadiger bent. Sommige lidstaten kunnen het niet meer verdragen. Duitsland is aan het spartelen door het gebrek aan controle over het eigen binnenland. Het land voert vanaf maandag opnieuw binnengrenzen in om illegale immigratie en onveiligheid aan te pakken. Dit is een wanhopige, maar begrijpelijke zet die het falen van het Europese beleid blootlegt en tegelijkertijd Schengen en de interne markt in gevaar brengt, inclusief de Duitse economie zelf.
Groeiende doofheid
Het is niet alleen door de gevolgen van de “Wir schaffen das” van Angela Merkel maar door de groeiende doofheid van Europa dat een land als Duitsland zo’n initiatief neemt. Natuurlijk willen we liever niet dat het zover komt, want dat betekent een gevaar voor de interne markt en voor het vrije verkeer van personen en goederen, maar wie kan het ze op de lange termijn kwalijk nemen? Op lange termijn is wat Duitsland momenteel doet niet houdbaar want hoelang kun je dit volhouden? Zelfs als ze dat zouden willen, zou dat niet heel lang duren.
Zolang Europa illegale immigratie niet daadwerkelijk durft te voorkomen en geen werk maakt van de strijd tegen misdaad, houden we de gevaarlijke activiteiten van mensensmokkelaars in stand en kunnen de lidstaten niet anders dan zo handelen. Die mensensmokkelaars zullen kunnen blijven leven op de kap van potentiële migranten en vluchtelingen die regelmatig het leven laten in zee of in de woestijn.
Eerlijke migranten die integreren, normaal doen en waarde toevoegen krijgen geen aandacht maar de criminelen wel. Dan worden perfect geïntegreerde mensen die hard werken geconfronteerd met afgunst en racisme, aangewakkerd door die mensen die hier nooit hadden mogen zijn.
Inhumaan en gevaarlijk
Deze status quo is niet alleen dom, inhumaan en gevaarlijk voor de nationale veiligheid, maar ook racistisch en gevaarlijk voor de toekomst van Europa. Dit incompetente, visieloze beleid, dat de controle overlaat aan de mensensmokkelaars, is niet alleen een humanitaire misdaad maar ook een gevaar voor onze (nationale) veiligheid en voor de cohesie in onze samenleving.
Ja, het grootste gevaar voor ons Europese concurrentievermogen is de bureaucratie. Maar ook het falen van het EU-migratiebeleid brengt de eenheidsmarkt in gevaar. Het wegwerken van de bureaucratie en het oplossen van de immigratiekwestie vormen een gecombineerde, noodzakelijke elektroshock, die Europa weerbaarder zal maken. Als de situatie blijft zoals ze nu is, zal onze welvaart en geopolitieke positie steeds meer in gevaar komen. Onze burgers zullen bozer worden. Onze bedrijven zullen het steeds benauwder krijgen.
Maar terugkeerbeleid is géén grensbewaking. Misschien is het tijd om de missie van Frontex opnieuw te bekijken?
Deze column verscheen op 14 september op www.telegraaf.nl.
