Woolf beschrijft en hekelt die armoede die van generatie tot generatie doorgegeven wordt. En ze geeft ook aan hoe die vicieuze cirkel kan worden doorbroken: door voor jezelf op te komen, door te tonen wat je kan. En ook dat kan worden doorgegeven aan de volgende generaties. Een bevrijdende vrijheid, waar ook de kinderen beter van worden. En hun kinderen nóg beter. Het is een blijvend work in progress.
Zonder grond en afzet kan niemand springen. En die grond is er. Al eeuwen terug kwam John Stuart Mill op voor vrouwenrechten, pleitte voor stemrecht. De suffragettes ijverden voor eigendomsrecht en politieke rechten, voor vrouwenrechten binnen het huwelijk.
"Maak je de dromen waar van toen je nog klein en onbevangen was?"
Toen ik als tiener opgroeide in een wereld waarin conservatieve en religieus gestuurde vrouwenhaat de regel was, wist ik dat dat niet eerlijk was. Waarom moest ik als meisje ondergeschikt zijn aan de jongens? Maar dat besef volstaat niet om vrij te worden. Het is wel het begin van een heel lange weg. Met vallen en opstaan, en je krijgt de hele wereld tegen. Omdat je een kamer voor jezelf wilt.
Die kamer is het symbool van het recht en de ruimte om zelf te denken, de vrijheid te verwerven te mogen en kunnen beslissen, zelf je partner te kiezen. Het recht om iemand leuk te vinden die niet uit je gemeenschap komt. Om je eigen geld te verdienen. Om te bepalen hoeveel kinderen je krijgt. Misschien wil je er geen.
