Terwijl Joden in hartje Europa beschimpt en opgejaagd werden, lijken de Europese politici vooral de mond vol te hebben over de VS en de toekomst van de relaties met de Amerikanen.
Amerikaanse verkiezingen
Waarom is men in Europa bang van de Amerikaanse politiek, terwijl het hier is, voor onze eigen deur, dat we dringend zouden moeten vegen?
Ongeacht wat onze persoonlijke gevoelens zijn over de resultaten van de verkiezingen in de VS. We moeten ons niet verstoppen achter de Amerikaanse kiezer.
Ik merk dat we heel veel moeite hebben om toe te geven dat Europa zelf heel veel fouten gemaakt heeft in de investering in onze veiligheid en in de opbouw van de samenleving.
Dat we van defensie en integratie geen prioriteit hebben gemaakt en dat de politiek, zoals vrijdag weer bleek, vooral graag met zichzelf bezig is. Er is geen visie of focus, en de dingen bij naam noemen, dat kan ook niet. Maar hoe kun je de problemen dan echt oplossen?
Multiculturalisme
De chaos in Amsterdam met een Jodenjacht tot gevolg is mogelijk gemaakt door deze houding. Jarenlang werd weggekeken en hebben we niet het burgerschap maar wel het multiculturalisme de hemel in geprezen.
Een pleidooi voor dat burgerschap boven particuliere identiteiten die tegen onze gedeelde waarden ingaan, werd gezien als een aanval op mensen met een migratieachtergrond. Pure discriminatie en racisme was het.
Het wokisme werd opgevoerd en de samenleving verder verdeeld in daders en slachtoffers op basis van kleur en afkomst. Het ging niet langer meer over waarden en normen, of over het feit dat alle burgers gelijk zijn en dezelfde rechten, plichten en basiszorgen hebben. Ongeacht hun afkomst.
Integratie
Een deel van de politiek mikte vooral op het niet-geïntegreerde deel van de bevolking, dat buitenlandse belangen en gewoontes laten prevaleren boven de belangen en regels van het land waar ze wonen.
Zo ging men in Brussel bijvoorbeeld op zoek naar de Turkse stemmen door pro-Erdogan-mensen op kieslijsten te zetten, die België helemaal niet in hun hart droegen.
Eén van die mensen is intussen, na jaren in het Brusselse parlement waar ze vooral de belangen en de visie van Turkije verdedigd heeft, naar Turkije vertrokken om er minister te worden in de regering van Erdogan. Haar hard conservatieve visie over gelijkheid tussen mannen en vrouwen had ze wel voldoende in Europa kunnen verspreiden en promoten. Haar kiespubliek stond er jarenlang achter. Om stemmen te halen zonder hard te hoeven werken, moet je enkel maar gemeenschappen viseren die zich met compleet andere zaken bezig houden.
Sharia-rechtbanken Groot-Brittannië
In Frankrijk zit La France insoumise, de partij van de extreemlinkse hardliner Mélenchon, vol mensen die zelfs sympathiseren met terroristen door Hamas als een verzetsbeweging te omschrijven, samen met Hamas-aanhangers in het buitenland te betogen, en een zeer anti-Franse lijn te verkondigen.
Je moet je echt afvragen in welk land ze denken dat ze verkozen zijn. Volgens mij weten ze dat heel goed. Het ging nooit om Frankrijk, maar om zijn vijanden die Europa infiltreren.
In Groot-Brittannië liet men sharia-rechtbanken en parallelle systemen toe waardoor burgers, in het bijzonder vrouwen, gediscrimineerd zijn op basis van hun religie en afkomst.
’Racist en islamofoob’
Wie hier een mening over heeft, wordt bedreigd en geïsoleerd. Jij bent de racist, jij bent de islamofoob. Jij hebt er niets van begrepen. Jij bent de duivel, want je hebt je ogen niet gesloten. Het is ook allerminst de meest comfortabele houding, en wellicht sta je alleen.
Men gaat er nog al te vaak van uit dat burgers moeten denken zoals ze eruitzien in plaats van vrij te zijn in hun denken en handelen.
Er is enorm veel druk op gematigde of niet-religieuze moslims zoals ikzelf, en in plaats van ideeën wordt je kleur op tafel gegooid.
Migratieachtergrond
Dat we vrij willen zijn, heeft toch dezelfde intensiteit, of je nu zwart of blank bent? Of je nu al dan niet een migratieachtergrond hebt?
Maar de legitieme zorgen van de bevolking worden als een detail beschouwd en het hokjesdenken wordt prominent gepromoot.
Politiek gaat niet langer meer over ideeën, maar over hokjesdenken en afkomst. Het gaat niet meer over de inzet voor een gedeelde toekomst in een samenleving met gemeenschappelijke waarden en normen, maar om segregatie en verdeling. Het gaat om de keuze voor comfort.
Veiligheid in Europa
We moeten onze mindset in Europa veranderen en stoppen met mensen te betuttelen. Mensen die werken, willen hun rekeningen kunnen betalen. Iedereen wil veilig over straat kunnen lopen, en hun welvaart beschermd zien. Ze willen de garantie dat ze nooit slachtoffer zullen zijn van een georganiseerde jacht vanwege hun identiteit.
Die vrijheden en die grondrechten moeten te allen tijde worden gegarandeerd en gehandhaafd worden door de rechtsstaat. Daarin hebben we gefaald.
Deze column verscheen op 16 november 2024 in De Telegraaf.
