Hij gelooft er ook niet in dat de EU erin zal slagen om die snelle screening en terugkeer in de frontlijnstaten te organiseren. “Die centra binnen de Europese grens zullen onvermijdelijk vol lopen op korte termijn en uitdraaien op de wachtkamer van Europa. Een massale terugkeer organiseren voor al die mensen die geweigerd worden, is dan ook bijna onmogelijk.” Francken blijft dan ook voorstander van een afhandeling van die procedures volledig buiten de Europese grenzen.
Waterdichte nultolerantie
“Een poging tot illegale migratie mag dan ook nooit tot Europees verblijfsrecht leiden”, concludeert Francken. “Zolang de EU die aanvragen niet consequent afwijst, houdt ze het malafide systeem van mensensmokkel in stand. Enkel een waterdichte nultolerantie voor illegale maritieme migratie en asielprocedures buiten onze Europese grenzen, kunnen deze chaos stoppen.” Hij verwijst daarmee naar het Australische model dat hij al jaren bepleit.
Niet onder de indruk
Ook Europees Parlementslid Assita Kanko is niet onder de indruk. “Men kiest alweer voor symptoombestrijding, zonder de kern van de zaak aan te pakken. Asielzoekers die niet meer de grens van Europa kunnen bereiken, maken geen kans meer. Dat is volledig in het nadeel van hen die bescherming het meest nodig hebben.”
Asielbeleid in handen van smokkelaars
Bovendien speelt het organiseren van de asielprocedure aan de buitengrenzen volledig in de kaart van de mensensmokkelaars. “We leggen ons asiel- en migratiebeleid in de handen van smokkelaars. De wereld op zijn kop”, aldus Assita. “Asielcentra in landen van herkomst of in de buurt vormen de enige doeltreffende oplossing om de druk te verlichten. Zo breng je hulp dichter bij de mensen die niet in staat zijn om de overtocht te maken of te betalen. En zo breek je het verdienmodel van mensensmokkelaars.”
Polarisering
Het tweede voorstel waar de ministers akkoord over waren, omvatte het principe van verplichte solidariteit. Het stelt de lidstaten voor de keuze: asielzoekers overnemen of een financiële bijdrage leveren van 20.000 euro per geweigerde asielzoeker. Assita Kanko heeft begrip voor de weerstand die dit oproept. “De instroom van asielzoekers is een logisch gevolg van zwakke buitengrenzen en dat is de verantwoordelijkheid van de EU. Lidstaten beboeten die niet mee willen opdraaien voor de schadelijke gevolgen van slecht beleid, lijkt me geen efficiënte oplossing. Het werkt de polarisering nog meer in de hand.”